zoiets laat zich niet vastleggen
Door Lin An Phoa
Deze tekst verscheen op een zakdoek
Bij afscheidscentrum Andringastate, Marsum
zoiets laat zich niet vastleggen
niemand begrijpt geluk zo goed
als mijn vader
die zich een schilder waant tijdens een wandeling
om de zoveel meter staan we stil
dan wijst hij bomen aan, noemt de cipressi het liefst bij hun italiaanse naam
zodat hij erbij kan dansen
ooit leerde hij me lopen
nu leert hij me hoe te kijken naar elk spinnenweb
waar de zon op valt, elke steen
in de vorm van iets dat hem doet denken aan
iets en hoe dat alles
verbonden is
hij golft zijn heuvelhanden, dirigeert een krekelkoor
wijst niet de weg
leert me een landschap te worden
dat voor zich spreekt
Lin An Phoa
Lin An Phoa (1995) is dichter en performer. Ze studeerde Linguïstiek en Meertaligheid en schrijft met een kritische, hoopvolle pen. In haar werk onderzoekt ze hoe de taal, de poëzie en het podium gastvrije plekken kunnen zijn, met ruimte voor onderbelichte perspectieven. Teksten van haar hand verschenen in o.a. De Revisor, de bloemlezing Stip op de Horizon en op vele podia, waaronder die van Crossing Border, Mensen Zeggen Dingen en ILFU. Ook verschijnt ze regelmatig als host en moderator op de podia van o.a. Poetry International, Read My World, Oerol en Wintertuinfestival. In 2019 nam zij deel aan Poetry Circle en in 2024 aan de Parijsresidentie van Vlaams-Nederlands Huis deBuren. Lin An zit in het talentontwikkeltraject van Wintertuin.
Fotograaf: Marianne Hommersom