WIE SPEELT

vals
(of wat) als er buiten een hond jankt en in je
een kluwen rondwaart (van argumenten?) die naar

iets

verstikkends toe leidt?
Wie speelt

vals (of wat) als je blik zich vrijwaart
(van iedere betrokkenheid) en je oren

niet thuis geven (op het
moment

suprême)?

Als je gevoel
zich inkapselt (in kou?) en je papillen nog aan
het

bijkomen zijn van
een (doordringende)

grondsmaak,
wie (of wat) rakelt al het (totaal
overbodige)

verongelijkte
op ten koste van wat

je

hartgrondig wenst (let op

de stand van je voeten)?
De geringste notie

van

nabijheid toont elk lichaamsdeel als een metgezel
(of kroongetuige) van

eender

welk contact. In je diepste krochten dient zich
(onontkoombaar) iets onstuimigs aan (vanzelf!), iets
wat aanzwelt (of opborrelt), waardoor uiteindelijk
(ja!) zelfs jij zwicht voor wat je ziet: een kind en
een robuust huisdier

met sprongkracht,
verbonden door iets roods (een
bal?).